محصولات ضد دمودکس آنجکس و پرسش های متداول

انگل دمودکس معمولا خود را با علائم و نشانه های ویژه ای همچون خارش پوست، قرمزی و غیره نشان می دهد. همچنین در صورتی که توجه لازم در خصوص تارومار کردن این انگل ها صورت نگرفته باشد؛ تراکم آن ها در پوست و مو به شدت افزایش خواهند داشت. بدیهی است که افزایش تراکم این انگل ها در نهایت باعث تشدید علائم و شدت گرفتن مشکلات پوست و مو می شود. در این صورت افراد ملزم به استفاده از محصولات ضد دمودکس و راهکارهای مقابله با انگل ها می شوند. از آن جایی که تراکم های کم این انگل معمولا علائم شدیدی ندارند و کمتر خود را بروز می دهند؛ توصیه می شود که عمده افراد از چنین محصولاتی جهت پیشگیری از بروز عوارض جدی استفاده کنند.

از منظر تحقیقاتی، احتمال انتقال دمودکس ها به شیرخواران و کودکان بسیار غیر محتمل به نظر می رسد. زیرا سیستم ایمنی بدن خردسالان و همچنین عدم فعالیت زیاد غدد چربی در کودکان، شرایط مساعدی برای حضور، تجمع و تولید مثل دمودکس ها را ایجاد نمی کند.

محصولات آنجکس بر پایه ترکیبات گیاهی و طبیعی تشکیل شده و در دسته بندی محصولات شیمیایی قرار نمی گیرد و تاکنون هم گزارشی مبنی بر عوارض جانبی در این موارد به دست نیامده است. ولی به دلیل شرایط خاص مادران باردار و شیرده، بهترین کار قبل از هر انتخابی، مشاوره با پزشک مربوطه می باشد.

این دو انگل از هر نظر کاملا متقاوت هستند. مایت های دمودکس انگل های بسیار ریز و میکروسکوپی هستند که در ریشه مو و غدد چربی پوست زندگی می کنند و از ویتامین ها، چربی و مواد مغذی در این نواحی تغذیه می کنند. این درحالی است که شپش ها با چشم غیر مسلح نیز دیده می شوند و بسیار بزرگتر هستند. شپش ها از خون تغذیه می کنند و معمولا در سطح پوست سر زندگی می کنند.

در صورتی که تست میکروسکوپی همزمان با تست آنلاین و مشاوره با متخصص دمودکس انجام شده باشد؛ تا حدودی در تخمین نسبی میزان تراکم دمودکس ها موثر است. اما اگر تست میکروسکوپی به تنهایی انجام شده باشد؛ نتیجه گیری از آن به هیچ عنوان دقیق نیست. از طرفی در وضعیتی که در تست شما حتی یک عدد دمودکس هم نشان داده شود؛ به معنای جواب مثبت آزمایش خواهد بود. یافتن و مشاهده دمودکس ها در طول روز حتی از طریق میکروسکوپ نیز کمی سخت است. زیرا آن ها در غدد چربی و ریشه مو زندگی می کنند. گفتنی است که دمودکس ها زمانی که به سطح پوست می آیند؛ قصد جفت گیری و تخم گذاری دارند. در این صورت پس از گذشت 12 ساعت، به تعداد قابل توجهی افزایش می یابند.

نمونه برداری از پلک در چنین شرایطی ضرورتی ندارد. دمودکس ها قادر هستند که در سطح پوست با سرعتی در حدود 8 تا 16 سانتی متر در ساعت حرکت کنند. بنابراین، اگر فردی دچار مشکل تراکم بالای دمودکس در ناحیه پلک باشد؛ امکان نمونه برداری در نواحی اطراف آن نیز وجود دارد. زیرا دمودکس ها با سرعت بالایی که دارند در اطراف پلک نیز در رفت و آمد هستند. در این صورت نمونه برداری از ناحیه حساسی مانند پلک ضرورت ندارد.

اگرچه گفتن این مساله که یک عامل به تنهایی در بروز یک عارضه پوستی دخیل است؛ اعتبار علمی بالایی ندارد؛ اما دمودکس ها در بروز یا تشدید بسیاری از مشکلات پوست و مو کمک می کنند. یکی از این اختلالات پوستی بلفاریت است. دمودکس ها در برخی شرایط جزو دسته عوامل ایجاد کننده ثانویه محسوب می شوند؛ اما در بیشتر مواقع آن ها باعث تشدید عارضه های مختلف می شوند. این موضوع به این معنا است که دمودکس ها به ناحیه ای که دچار التهاب یا اختلال هستند وارد می شوند و میکروب ها، باکتری ها و عفونت های موجود را در منطقه اختلال جابجا می کنند. در این صورت باعث تشدید علائم و نشانه های عارضه های مختلف می شوند و در شدت یافتن آن ها بسیار موثر هستند.

دمودکس مایت ها جهت جفت گیری به سطح پوست می آیند و پس از انجام جفت گیری، دوباره به فولیکول های مو و غدد چربی باز می گردند و تخم ریزی می کنند. این تخم ها حداکثر تا 10 روز بعد بالغ می شوند و طول عمری در حدود یک تا سه ماه دارند.

اگرچه مصرف داکسی سایکلین، تناقضی با عملکرد محصولات آنجکس ندارد؛ اما بهتر است پیش از مصرف آن حتما با پزشک مشورت کنید. در واقع بهتر است که این دارو حتما توسط متخصص پوست و مو تجویز شود.

در صورتی که تعداد تارهای مو بیش از اندازه نباشد؛ این ریزش کاملا طبیعی است و جای نگرانی نخواهد بود! البته گفتنی است که معمولا موها در حالت خیس، کاملا شکننده و ضعیف هستند و شانه کردن آن ها باعث افزایش ریزش می شود.

دمودکس هایی که انسان و حیوانات را میزبان خود قرار می دهند؛ کاملا متفاوت هستند. بنابراین امکان انتقال نوعی از دمودکس ها از حیوان به انسان و بالعکس بعید و نادر است. در صورتی که بهداشت حیوانات خانگی مخصوصا گربه ها به دقت رعایت شود؛ امکان وجود چنین اتفاقی بسیار کم است. بنابراین داشتن گربه هیچ تداخلی با دوره تریتمنت دمودکس ندارد. داشتن حیوانات خانگی و عشق ورزیدن به آن ها همچنین در کاهش استرس ها و تنش ها نیز بسیار موثر است که در تسریع روند بهبودی شما موثر خواهد بود.

احتمال یافتن دمودکس در چنین شرایطی وجود دارد. در واقع دمودکس های موجود در فولیکول های مژه باعث تشدید یا بروز بلفاریت در این ناحیه می شوند. بلفاریت نوعی عارضه چشمی است که خود را با عفونت یا التهاب مژه ها، پلک و احساس خارش، شوره و خشکی در چشم نشان می دهد. در صورتی که با چنین شرایطی مواجه شدید؛ حتما به یک متخصص مراجعه کنید و تست دهید. احتمال آنکه شما دچار عفونت ناشی از تراکم بالای دمودکس مژه شده باشید؛ وجود دارد.

در طول دوره تریتمنت از طریق محصولات آنجکس، امکان استفاده از روغن نارگیل ارگانیک و تهیه شده به روش کلد پرس وجود دارد. در صورتی چربی پوست زیاد می شود؛ میزان آن را کم کنید.

تا به امروز تحقیقاتی مبنی بر بررسی نقش دمودکس ها در ایجاد یا تشدید تبخال گزارش نشده است. با این وجود گزارشاتی نشان می دهد که افراد زیادی جهت رعایت بهداشت و پیشگیری از بروز آن از محصولات آنجکس استفاده کرده و تاثیرات مثبتی را دریافت کرده اند. در واقع محصولات آنجکس در بهبود مشکلات پوستی نظیر تبخال موثر بوده است.

توصیه مهم و ضروری به افرادی با پوست چرب، کاهش استفاده از لوازم آرایشی است. در این شرایط بهتر است که با یک متخصص پوست و مو مشورت شود و وسواس های فکری مبنی بر شستشوی زیادی صورت را کنار بگذارید. تلاش کنید که از متدهای گیاهی جهت برطرف کردن این مشکل استفاده کرده و از آب به تنهایی جهت شستشوی صورت استفاده کنید. کنار گذاشتن عمده شوینده ها سودمند خواهد بود.

بله. خارش های شدید و وجود شوره در ریش آقایان، نشان دهنده تراکم بالای مایت ها در این نواحی است. در این صورت توصیه می شود که هر شب و به صورت روتین، از پی دی تی استفاده کنید.

دمودکس ها در هر تعداد و شدتی برای سلامتی پوست و مو زیان آور هستند؛ بنابراین وجود آن ها با هر شدتی، باید مورد توجه قرار بگیرد. در صورت بی توجهی و افزایش تراکم مایت ها، فرد با عارضه های پوستی متفاوتی مواجه شده یا برخی عارضه های پیشین تشدید می شود. بدیهی است تا زمانی که جمعیت دمودکس ها زیاد است؛ امکان برطرف کردن سایر عارضه های پوستی بسیار کم است. خطر به زمانی اطلاق می شود که با بی توجهی های فرد، جمعیت مایت ها سبب آسیب جدی به پوست و مو شوند. پس از آگاهی از ابتلا به دمودکس، حتما از پروسه های رفع آن ها مانند تریتمنت مبارزه با دمودکس آنجکس استفاده کرده و با کاهش یا حذف آن ها، عارضه های مختلف پوست و مو را برطرف کنید.

ابتدا اسپری پی دی تی را روی روبالشی بپاشید و سپس آن را تا چندین ساعت در معرض نور خورشید قرار دهید.

بله امکان این مساله وجود دارد. بنابراین بهتر است که پس از شستن لباس ها، آن را چندین ساعت در معرض نور خورشید قرار دهید یا از اسپری پی دی تی استفاده کنید.

دمودکس مایت انگلی است که از چربی، ویتامین، املاح، مواد معدنی و مواد مغذی موجود در پوست و مو تغذیه می کند. در این صورت وجود چنین کنه هایی باعث می شود که پوست و مو در طولانی مدت دچار سو تغذیه شوند. در صورتی که پوست و مو تغذیه نامناسبی داشته باشند؛ با اختلالات و عارضه های مختلفی اعم از پسوریازیس مواجه خواهند شد. دمودکس ها قادر هستند که با سرعت 8 تا 16 سانتی متر در ساعت حرکت کنند و باعث به وجود آمدن خارش و انتقال عفونت ها از قسمتی به قسمت دیگر شوند.

اگرچه تحقیقاتی در زمینه تاثیر مستقیم دمودکس ها در سفیدی زودرس موها گزارش نشده است؛ اما این انگل ها در بروز یا تشدید این عارضه و سایر مشکلات پوست و مو موثر هستند. علت این امر به نوع تغذیه این انگل ها مربوط می شود. مایت ها در واقع از چربی، ویتامین، املاح، مواد معدنی و سایر مواد مغذی موجود در پوست و مو استفاده می کند. بنابراین پوست و مو در طولانی مدت ضعیف شده و باعث بروز یا تشدید سایر اختلالات و عوارض پوست و مو مانند سفیدی زودرس می شوند. در واقع مایت ها زمینه گسترش این اختلالات را مهیا می کنند.

در پاسخ به این سوال باید به چند مساله توجه داشت:

• دمودکس ها لزوما عامل اولیه روزاسه یا آکنه نیستند و ممکن است باعث شدت یافتن آن شوند. اما برعکس آن صادق است و نواحی از بدن که با روزاسه یا آکنه درگیر است؛ محیط بسیار مناسبی جهت رشد و افزایش تراکم دمودکس ها است. درنتیجه، این مساله سبب می شود که این عارضه های پوستی در برابر پروسه های مختلف مقاومت بالایی از خود نشان دهند.
• اگرچه دمودکس ها حرکت می کنند و امکان انتقال عفونت ها و اختلالاتی نظیر آکنه یا روزاسه به سایر قسمت های بدن را دارند؛ اما سایر نقاط مقصد نیز باید شرایط مطلوب رشد و تکثیر این عارضه ها را داشته باشند. بنابراین هیچ قطعیتی در این زمینه وجود ندارد و لزوما حرکت کردن دمودکس ها باعث انتشار این عارضه ها نمی شود. به عنوان مثال دمودکسی که در صورت سبب تشدید روزاسه می شود؛ زمانی که به مژه می رود؛ در بروز یا تشدید بلفاریت موثر است. همین دمودکس در پوست سر، در تشدید اختلالاتی نظیر شوره، ریزش، خارش و کم پشت شدن تاثیرگذار است. بنابراین شرایط محیطی دمودکس ها در نوع فعالیت آن ها اثر می گذارد. همچنین توجه به این مساله ضروری است که دمودکس ها معادل با روزاسه یا آکنه نیستند. آن ها انگل هایی هستند که در قسمت از بدن که رشد کنند و تکثیر یابند؛ اختلالات و عارضه های همان ناحیه را تشدید می کنند یا عارضه های جدیدی را ایجاد می کنند.

وجود این انگل های پوستی در بسیاری از جوامع پزشکی و دانشگاهی به یک واقعیت بدیهی تبدیل شده است. غفلت جامعه پزشکی و متخصص از چنین مساله ای طبیعتا ناشی از عدم برخورداری از دانش و تجهیزات کافی جهت تشخیص و بهبودی قطعی این انگل ها است. تصور کنید که پزشکی مایت های دمودکس را تشخیص می داد و راه حل شیمیایی در رابطه با مبارزه با انگل ها به کار می برد. این داروهای شیمیایی نه تنها باعث از بین رفتن مایت ها نمی شوند؛ بلکه باعث مقاوم شدن ژن های آن ها خواهد شد. همین مساله در تشدید علائم و نشانه های انگل تاثیر بسیاری داشته و سبب آسیب دیدن بافت پوست و مو می شود.

دمودکس مایت نوعی انگل است که رفتاری مشابه با بسیاری از حشرات موذی دارد. انگل ها در صورتی که شرایط میزبان خود را مناسب ببینند؛ به آن محیط نفوذ کرده و جهت تکثیر و رشد حداکثری خود تلاش می کنند. این شرایط مناسب شامل سیستم ایمنی ضعیف، داشتن پوست چرب، عدم رعایت اصول بهداشتی مرتبط با پروتکل آنجکس و غیره است.

طی تحقیقات ثبت شده، بیش از هزار گونه از مایت ها شناسایی شده اند که 65 گونه از آن ها در دسته انگل های دمودکس مایت قرار می گیرند. طبق دانشی که تا به امروز درباره دمودکس ها کسب شده است؛ دو نمونه از این انگل ها یعنی دمودکس برویس و دمودکس فولیکولورم انسان را به عنوان میزبان هدف قرار می دهند. این انگل ها در بروز یا تشدید انواع عارضه های پوست و مو در افراد درگیر موثر است.

اگر چه موضوع خارج از حیطه فعالیت و تخصص آنجکس است، لیکن پاسخ کوتاه منفی می تواند اینگونه باشد… خیر! هیچگونه منبع علمی یا تجربی تاکنون وجود نداشته است که اثبات کند دمودکس ها در ایجاد واریس نقش داشته‌اند. اگرچه هرگونه بیماری ( به دلایل متعددی از جمله کاهش سطح ایمنی بدن و سیستم دفاعی آن عضو مثل پوست) ممکن است بستر را برای تجمع و تکثیر دمودکس ها فراهم نماید و درنتیجه افزایش تراکم دمودکس ها به تشدید علایم آن بیماری (مانند خارش و …) منجر شود. بنابراین به عنوان مثال و خلاصه می توان گفت: _ دمودکس‌ها نمی توانند دلیل واریس باشند. – واریس و یا هر بیماری دیگری و حتی دارو هایی که بیمار برای درمان آن بیماری استفاده می کند ممکن است بستر را برای تراکم دمودکس ها فراهم کند و نهایتا با افزایش تراکم و تجمع دمودکس ها عوارضی مانند خارش یا التهاب پوست و شوره و … در آن ناحیه تشدید گردد. پس برعکس آن ممکن است صادق باشد و آن بیماری در افزایش مشکل دمودکس ها موثر باشد.

چربی پوست، غذای محبوب انگل های دمودکس مایت است. بنابراین در شرایطی که فرد با تراکم زیاد دمودکس ها مواجه باشد؛ به مرور زمان و با تغذیه انگل ها از چربی، دچار خشکی پوست می شود. در واقع مشاهده چنین علامتی نشان می دهد که فرد با تراکم زیاد دمودکس ها روبرو است.

انگل های دمودکس در طول شب و تاریکی، فعالیت گسترده تری دارند و تجمع زیادی در سطح پوست دارند. بنابراین محصولات آنجکس و سایر پروتکل های مبارزه با دمودکس در شب اثرگذاری بیشتری دارند. این انگل ها از نور بیزار هستند و در زمان های تاریک به سطح پوست می آیند و به جفت گیری مشغول می شوند. دوباره و با روشن شدن هوا به لایه های زیرین پوست می روند.

قدم نخست دردرک تفاوت های میان این عارضه های پوستی، بهتر است که تعاریف دقیقی از آن ها را بدانید که در ادامه آورده شده است. روزاسه یا آکنه دوران بزرگسالی، نوعی التهاب و قرمزی مزمن در پوست صورت است که شامل گونه ها، بینی و پیشانی می شود. این عارضه با آکنه متفاوت است و امکان دارد هر فردی را درگیر کند؛ اما بروز آن ها در افرادی با رنگ پوست روشن رایج تر است. این عارضه در زنان شایع تر از مردان بوده و احتمال اینکه در سنین 30 تا 60 سالگی بروز یابد؛ بیشتر است. در طول این اختلال، ضایعاتی در نواحی کتف، گردن، سینه و گوش نیز دیده می شود. گاهی ممکن است که قرمزی و تورم ایجاد شده در پوست با برخی دیگر از عارضه های پوستی مانند پوسچول، پاپول یا تلانژکتازی (برجسته شدن عروق) بروز یابد. زمانی که عمده بینی با این اختلال درگیر می شود؛ آن را رینوفیما می نامند که معمولا در آقایان بیشتر دیده می شود. همچنین افرادی با پوست روشن یا بور و کسانی که پوستشان به راحتی سرخ می شود؛ احتمال رخداد بیشتری دارد. در برخی موارد ممکن است علائم عارضه پس از مدتی خود به خود بهبود یابد؛ اما در اغلب موارد این عارضه تشدید می شود و پیشرفت می کند. آکنه که به آن جوش غرور جوانی یا رخ جوش می گویند؛ از عارضه های پوستی شایع است. این اختلال از جمله مشکلات پوست و مو است که سبب مراجعه به متخصصان می شود. عدمتا این عارضه به صورت همزمان با دوران بلوغ رخ می دهد. در تقسیم بندی های صورت گرفته در این زمینه، آکنه در دسته بندی عارضه های زائده پوست قرار می گیرد. ریشه مو در فضای کانالی شکل به نام فولیکول مو قرار می گیرد و شروع به رشد می کند. همچنین غدد چربی که یکی دیگر از زوائد پوستی محسوب می شوند؛ ترشحات خود را درون فولیکول تخلیه می کنند. این ترشحات به سمت بالا حرکت کرده و روی سطح پوست پخش می شوند. در واقع اختلال ایجاد شده در ترکیب و شدت چربی ترشح شده از این غدد و همچنین اختلال در روند و شدت شاخی شدن، سبب ایجاد آکنه می شود. با کسب دانش ضمنی در خصوص هر یک از عارضه های آکنه و روزاسه، می دانیم که این اختلالات تفاوت های اساسی با یکدیگر دارند.

افرادی که به چنین عارضه ای مبتلا می شوند، باید از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب شدید، انجام ورزش های سنگین و مصرف نوشیدنی های داغ اجتناب کنند. در صورت تمایل به دریافت اطلاعات کامل در این زمینه، توصیه می کنیم که با متخصصان پوست و مو و آشنا با مسئله مایت های دمودکس و پروتکل آنجکس، مشورت کنید.

اگرچه تحقیقات مخصوصی در این زمینه صورت نگرفته است؛ اما گزارش ها و تجارب ما در سال های گذشته نشان داده است که معمولا افرادی که لیزر انجام می دهند؛ دوره تریتمنت طولانی تری دارند. در واقع این گونه به نظر می آید که انجام این روش های پاکسازی لیزری پوست، ممکن است سبب مقاوم شدن مایت های دمودکس شود. چنین رخدادی احتمالا ناشی از قوی شدن ژن های دمودکس و آسیب رسیدن به پوست بر اثر اشعه های لیزر است.