HIV یا ویروس نقص ایمنی انسانی، یکی از انواع ویروس ها آهسته گستر (lentivirus) است. لنتیویروس ها دوره کمون طولانی دارند و به نتایج مرگباری ختم می شوند. ویروس HIV سلول های CD4 را تحت تأثیر قرار داده و از بین می برد. این سلول ها نوعی گلبول سفید هستند که نقش زیادی در ایمنی بدن دارند و تعداد آنها یکی از شاخص های مهم در طبقه بندی مراحل ابتلا است. ایدز مرحله نهایی HIV محسوب می شود. در این مرحله ایمنی بدن به شدت کاهش یافته و افراد مبتلا به انواع عفونت ها فرصت طلب از جمله عفونت های انگلی مبتلا می شوند.
یکی از انگل هایی که می تواند از ضعف سیستم ایمنی بهره برده و به درجات مختلف در مراحل مختلف HIV رشد کند، انگل های دمودکس هستند. این مقاله پس از توضیحات مقدماتی درباره HIV و مراحل آن، به نقش دمودکس ها در بیماران HIV پرداخته و راه حل هایی را برای جلوگیری از تکثیر این انگل و سایر عفونت های فرصت طلب ارائه می دهد. پس تا انتهای مقاله با آنجکس همراه باشید.
مراحل HIV:
اچ آی وی سه مرحله دارد. اگر مراقبت ها و درمان های مناسب انجام نشود، بیماری طبیعتا در این اسیج ها پیش رفته و به مرحله سوم که ایدز نامیده می شود می رسد. با این وجود درمان های مؤثری که در سال های اخیر به کار گرفته می شوند، روند پیشرفت را کند و یا متوقف می کند، طوری که بسیاری از بیماران هرگز به مرحله ایدز نمی رسند.
مرحله اول: مرحله حاد ابتلا به عفونت
این مرحله که به ARS یا مرحله حاد عفونت معروف است در 40 تا 90 اشخاصی که آلوده می شوند بروز می کنند. علائم عفونت حاد یک تا دو هفته پس از آلودگی به شکل یک آنفولانزا خود را نشان می دهد. علائم رایج عبارت اند از: اسهال، سردرد، استفراغ، تهوع، درد ماهیچه‌ها، خستگی، گلودرد، تورم غدد لنفاوی، تب و جوش یا بثورات قرمز بدون خارش. در این مرحله سیستم ایمنی هنوز توان کافی برای پاسخ دادن به عفونت را دارد.
سی درصد مبتلایان در مرحله اول دچار جوش های قرمز رنگی در نیمه بالایی بدن خود می شوند. با این وجود این علائم نهایتا بهبود می یابد .معمولا پس از دو هفته سرعت تکثیر ویروس آهسته شده و بیماری وارد دوره کمون خود می شود. اما ممکن است lymphadenopathy که به معنای ورم کردن غدد لنفاوی در قسمت های مختلف بدن است تا چند ماه ادامه یابد.
مرحله 2: عفونت مزمن HIV
این مرحله که clinical latency نامیده می شود، دوره کمون بیماری است و با علائم کمی همراه است. مرحله بدون علامت HIV از زمانی شروع می شود که سیستم ایمنی بتواند ویروس را تحت کنترل درآورد. با این وجود ویروس همچنان موجود است و در بافت ها و سلول های مختلف پنهان می شود. ویروس HIV به آرامی تکثیر می شود و سطح CD4 را کاهش می دهد. بدون درمان مناسب این دوره حدود یک دهه و یا بیشتر طول می کشد، البته این زمان در برخی از افراد دو تا سه سال است. با این وجود افرادی که درمان مناسبی را دریافت می کنند، ممکن است هرگز واحد مرحله سوم نشوند. تورم غدد لنفاوی ممکن است در این دوره نیز همراه فرد باشد. گاهی غدد لنفاوی بسیار بزرگ می شوند و به اندازه یک اینچ بالا می آیند.
توجه به اینکه ضروری است که افراد مبتلا همچنان در طول این دوره ویروس را انتقال می دهند و با کاهش تدریجی ایمنی بدن در معرض عفونت های فرصت طلب باکتریایی، ویروسی و قارچی قرار می گیرند. به همین دلیل لازم است تمهیدات خاصی برای پیشگیری مواجهه با عوامل بیماری زا انجام گیرد. رعایت بهداشت شخصی، بهداشت مواد غذایی و واکسیناسیون اضافی اهمیت خاصی برای حفظ سلامتی افراد در این دوره دارد.
مرحله 3: سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)
اگر اقدامات به موقع انجام نشود، HIV بدون تردید وارد مرحله نهایی می شود که به آن ایدز گفته می شود و همراه با عوارض جدی است. افراد مبتلا به ایدز بدون مراقبت کافی حدود سه سال زنده می مانند. زمانی به طور رسمی ایدز تشخیص داده می شود که تعداد CD4s به زیر 200 رسیده باشد. افراد در این زمان به شکل جدی با مشکلات ایمنی روبرو می شوند و علاوه بر میکروارگانیسم های بیماری زا، آنهایی که در شرایط طبیعی بی ضرر هستند نیز رشد کرده و بدن فرد را کلونیزه می کنند. دلیل مرگ افراد مبتلا به ایذر بیشتر عفونت های فرصت طلب و سرطان ها است.
عفونت های فرصت طلب رایج در ایدز
کاندیدیازیس:
کاندیدیازیس توسط قارچی به نام کاندیدا ایجاد می شود و می تواند پوست، ناخن ها و غشاهای مخاطی را درگیر کند. افراد مبتلا به ایدز معمولا از کاندیدیازیس در دهان و واژن رنج می برند. قارچ کاندیدا به طور طبیعی روی پوست و غشاهای مخاطی زندگی می کند، اما در افراد مبتلا به HIV به دلیل ضعف سیستم ایمنی، بیش از حد تکثیر می شود.
Coccidioidomycosis:
این عارضه به عنوان تب صحرا نیز شناخته می شود. Coccidioidomycosis یک عفونت قارچی فرصت طلب است که در اثر تنفس هاگ نوعی قارچ به نام Coccidioides ایجاد می شود و در مناطق گرم و خشک شایع تر است.
کریپتوسپوریدیوم(کریپتو):
نوعی اسهال شدید، مزمن و آبکی همراه با کرامپ شکمی است. کریپتوسپوریدیوم، یک انگل کوچک، عامل اصلی این عفونت است. این انگل می تواند با نوشیدن آب آلوده، شنا در آب آلوده، خوردن غذای نپخته و آلوده و تماس دست کثیف با دهان وارد بدن شود.
سل (TB):
نوعی بیماری است که پس از ورود Mycobacterium tuberculosis به دستگاه تنفسی ایجاد می شود. افراد مبتلا به سل وقتی حرف می زنند یا سرفه می کنند، قطرات ریزی را در هوا منتشر می کنند که حاوی این باکتری است. علائم سل شامل سرفه مزمن، سرفه خونی و موکوسی، کاهش وزن، تب و تعریق شبانه است.
توکسوپلاسموز:
یک عارضه مشترک بین انسان و حیوانات است که می تواند از طریق تماس مستقیم با مدفوع گربه، آب، شیر غیر پاستوریزه، سبزیجات، خاک یا گوشت نپخته به انسان منتقل شود. عفونت می تواند در ریه ها، شبکیه چشم، قلب، پانکراس، کبد، روده بزرگ، بیضه ها و مغز رخ دهد.
دمودیکوزیس:
این عارضه به وسیله نوعی انگل پوستی به نام دمودکس ایجاد می شود. دمودیکوزیس به تازگی به عنوان یک عفونت فرصت طلب در ایدز شناخته شده است و به تازگی توجه محققان به آن جلب شده است.
عفونت دمودکس در ایدز/ HIV
انگل های دمودکس نوعی کنه ریز هستند که همانند قارچ کاندیدا به تعداد معدودی روی پوست انسان های بالغ زندگی می کنند. وقتی سیستم ایمنی ضعیف می شود، این انگل های فرصت طلب به سرعت شروع به رشد و تکثیر کرده و مناطق مختلف پوست را درگیر می کنند.
دمودیکوزیس به علائمی گفته می شود که در نتیجه رشد بیش از حد این انگل ها بر روی پوست ایجاد می شود. اگر چه دمودیکوزیس به اندازه سایر عفونت های فرصت طلب ایذر، تهدید کننده حیات نیست، اما می تواند مشکلات زیادی را برای پوست و موی افراد مبتلا ایجاد کرده و زندگی را برای آنها سخت کند. علائم دمودیکوزیس به طور معمول عبارت اند از:
- روزاسه و قرمزی پوست
- خارش شدید پوست و احساس خزش زیر پوست
- بلفاریت، شالازیون و گل مژه
- درماتیت و خارش
- درماتیت سبوره ای
- ریزش مو و نازکی مو
- آکنه و جوش
- التهاب پوست
بسیاری از افراد مبتلا به دمودیکوزیس از چندین عارضه پوستی با هم رنج می برند.
اهمیت بررسی دمودیکوزیس در افراد مبتلا به ایدز
خارش های مداوم شبانه روزی، زندگی را برای مبتلایان سخت می کند. از طرفی خاراندن پوست، با آسیب به این سد دفاعی مهم بدن، افراد مبتلا را در معرض پاتوژن های بیشتری قرار می دهد.
انگل های دمودکس حامل باکتری ها، قارچ ها، و ویروس های مختلفی هستند که هر کدام می توانند به تنهایی تهدید جدیدی را برای سلامتی افراد مبتلا به ایذر ایجاد کنند. استرپتوکوک ها، استافیلوکوک ها و Bacillus oleronius تعدادی از این میکروب ها هستند. وقتی انگل های دمودکس می میرند، محتویات بدن فاسد شده آنها روی پوست پخش می شود و از آنجا که حامل انواع میکروب های بیماری زا است می تواند تهدیدی برای سلامت افراد مبتلا به ایدز و HIV محسوب گردد. هر چه تعداد انگل های دمودکس بیشتر باشد، آلودگی ناشی از آنها و خطرات بالقوه بیشتر است.
اقداماتی برای مقابله با عفونت های فرصت طلب از جمله دمودکس
برخی از عفونت های فرصت طلب با کاهش مواجه و واکسیناسیون قابل اجتناب هستند. اما برخی از آنها در محیط زندگی که به شکل روزمره با آن در ارتباط هستیم وجود دارند. همچنین برخی دیگر، مانند کاندیدا و دمودکس به شکل معمول در بدن ساکن هستند و اجتناب از آنها امکانپذیر نیست. پس چیزی که برای پیشگیری از عفونت های فرصت طلب و رسیدگی به آنها در صورت ابتلا مهم است، روش هایی برای پیشگیری، تشخیص به موقع و کنترل سریع این عفونت ها است.
اقداماتی که به طور معمول برای پیشگیری از عفونت های فرصت طلب توصیه می شود شامل موارد زیر است:
- مصرف به موقع داروها
- استفاده از داروهای پیشگیرانه در صورت لزوم
- واکسیناسیون
- مصرف مواد غذایی ایمن
- بهداشت آب آشامیدنی
- خودداری از تماس با فضولات حیوانات
- داشتن یک دفترچه برای یادداشت علائم جدید
در راستای مصرف مواد غذایی ایمن و بهداشت آب از مصرف گوشت خام یا نیمه پخته پرهیز کنید. سبزیجات و میوه جات را به خوبی با آب و مواد ضدعفونی کننده بشویید. ابزار و سطوحی را كه با فرآورده‌های حیوانی در تماس بوده‌اند با آب گرم و صابون بشویید. تخم‌مرغ را کاملا سفت بخورید. تخم مرغ عسلی، خام و ترک خورده می تواند به شما آسیب بزند. از مصرف لبنیات غیر پاستوریزه پرهیز کنید. قبل از خوردن غذاهای موجود در یخچال آنها را به خوبی گرم کنید. از مصرف آب رودخانه ها، دریاچه و چشمه خودداری کنید. تنها آبی را مصرف کنید که به پاکیزگی آن اطمینان دارید. بهتر است از آب های بسته بندی شده داخل بطری استفاده کنید و از انداختن یخ داخل آن خودداری کنید.
چگونه هنگام ابتلا به ایدز/ HIV از دمودیکوزیس پیشگیری کنیم؟
- آنچه درباره پیشگیری از ابتلا به دمودیکوزیس اهمیت دارد، تقویت سیستم ایمنی، استفاده از محصولات پیشگیرانه و رعایت بهداشت فردی است. اگرچه در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی تعداد CD4 ها بسیار کم است، با این این وجود برخی از تغییرات در شیوه زندگی می تواند به بهبود مقاومت بدن در برابر عفونت هایی مانند دمودکس کمک کند.
تقویت سیستم ایمنی
اقدامات زیر به تقویت سیستم ایمنی کمک می کنند:
- تغذیه سالم، متعادل و متنوع
- مصرف مواد غذایی تقویت کننده سیستم ایمنی
- استراحت کافی
- زود به رختخواب رفتن
- کاهش مواجهه با شرایط استرس زا
- خوش بینی و تمرین خنده روزانه
- کاهش بی تحرکی
- افزایش فعالیت بدنی
استفاده از محصولات پیشگیرانه
به طور مرسوم، رویکرد رایج در مواجهه با انگل دمودکس از بین بردن آنها پس از ابتلا به دمودیکوزیس است. به عبارت دیگر پزشک معالج در صورت تشخیص ابتلا به عفونت دمودکس، داروهای موضعی و خوراکی خاصی را تجویز می کند تا جمعیت این انگل ها را تحت کنترل در بیاورد. این رویکرد اگرچه برای افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند و در شانس کمی برای ابتلا به دمودیکوزیس دارند راهگشا باشد، اما در مورد افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی اقدامی دیر هنگام است.
محصولات بسیار کمی در بازار برای پیشگیری از ابتلا به این انگل وجود دارند. یکی از بهترین های آنها PDT است. PDT یک محصول استرالیایی ضد دمودکس است که بر پایه ترکیبات طبیعی و گیاهی ساخته شده و دارو محسوب نمی شود. این محصول -علاوه بر تجویز به وسیله متخصصین پوست- بدون نسخه در سراسر جهان به فروش می رسد و می تواند از ابتلا به دمودیکوزیس در افرادی که شانس ابتلای آنها زیاد است، پیشگیری کند. SDT محصول دیگری است که نسخه ملایمتری از PDT محسوب می شود. این محصول برای افرادی که پوست حساسی یا آسیب دیده ای دارند مناسب است. این دو محصول علاوه بر پیشگیری می توانند در روند درمان دمودیکوزیس هم مفید باشند.
ویژگی های PDT و SDT
- محصولات منحصر به فرد ساخت استرالیا از برند آنجکس
- آخرین تکنولوژی ضد دمودکس
- ملایم با پوست پلک، خشن در برابر دمودکس ها
- فرموله شده بر پایه ترکیبات طبیعی و گیاهی
- این محصولات هم بر روی پوست و هم بر روی سطوح با دمودکس مایت ها مقابله می کند.
- در همه قسمت های بدن قابل استفاده است.
- فاقد سدیم لوریل اتر سولفات، سدیم لوریل سولفات، پارابن، سیلیکون و گلوتن
- حاوی ترکیبات ضد مایت، ضد ویروس و ضد باکتری
رعایت بهداشت شخصی
رعایت بهداشت شخصی نقش چشمگیری در پیشگیری از ابتلا به دمودیکوزیس در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی دارد. درست است که به طور معمول تعدادی دمودکس روی پوست هر فرد زندگی می کنند و نقص سیستم ایمنی به آنها فرصت تکثیر می دهد. اما عدم رعایت بهداشت شخصی دمودکس های محیطی را نیز به پوست فرد منتقل کرده و با افزایش عود آلودگی، احتمال ابتلا به دمودیکوزیس را افزایش می دهد.
انگل های دمودکس با تماس مستقیم پوستی منتقل می شوند. آنها می توانند با خشک کردن صورت به حوله منتقل شوند. همچنین می توانند به شانه، روسری، کلاه، روبالشی، ملحفه، لباس و روتختی منتقل شوند. دمودکس ها برای چندین ساعت تا چند روز در محیط خارجی زنده می مانند. اگر در این مدت تماس پوستی با آن سطوح اتفاق بیفتد، می توانند به راحتی به میزبان جدید منتقل شوند. هر چه تعداد انگل های میزبان اول بیشتر باشد، تراکم انگل ها روی سطوح محیطی در تماس با او نیز بیشتر است و با احتمال بیشتری میزبان بعدی را گرفتار می کند.
امکان انتقال انگل های از محیط به پوست فرد مبتلا به نقص سیستم ایمنی، لزوم رعایت بهداشت شخصی را مشخص می کند.
اگر مبتلا به ایدز/ HIV هستید لازم است برای پیشگیری از انتقال دمودکس های محیطی به پوست خود، اقدامات بهداشتی زیر را انجام دهید:
اقدامات بهداشتی برای جلوگیری از ابتلا به دمودیکوزیس
- وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- از استفاده از لوازم شخصی دیگران خودداری کنید.
- حوله، روبالشی، ملحفه، شانه و سایر لوازمی که در تماس با پوست را مرتبا بشویید.
- در صورتی که مجبور هستید از لوازم موجود در کلینیک های پوست و مو استفاده کنید، قبل از استفاده مقدار کمی PDT روی آنها اسپری کنید.
- آفتاب می تواند دمودکس ها را بکشد، می توانید لوازم شخصی خود را چند ساعت در آفتاب بگذارید.
- همواره اسپری PDT را به همراه داشته باشید و در صورتی که مجبور به تماس با سطوحی هستند قبلا در تماس با پوست سایرین بوده اند، مقداری از این محصول را روی آن اسپری کنید.
- می توانید به جای شستشوی مکرر لوازم شخصی خود، از PDT روی آن استفاده کنید. مقدار کمی از این محصول همه انگل ها را از بین می برد.
- در محیط بیرون دستکش بپوشید و اگر لازم است دست ها را با پوست خود تماس بدهید، دستکش را در بیاورید.
- با دست های کثیف، صورت و سایر قسمت های پوست خود را لمس نکنید.
PDT و SDT، فراتر از انگل های دمودکس
اگرچه این دو محصول به شکل اختصاصی برای از بین بردن انگل های دمودکس فرموله شده اند، اما می توانند بسیاری از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها را ازبین ببرند. فراتر از میکروارگانیسم ها، در سال های اخیر مشتریان ما در سراسر جهان بارها گزارش کرده اند که PDT و SDT خزندگان کوچک و آزار رسانی مثل پشه، عنکبوت، مگس، مایت ها، کنه ها و … را نیز از بین می برند. با توجه به نقش مؤثر این خزندگان کوچک در انتقال باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها، PDT و SDT می توانند نقش مؤثری در جلوگیری از ابتلا به سایر عفونت های فرصت طلب داشته باشند.
اگر مبتلا به نقص سیستم ایمنی هستید، به کار بردن این دو محصول می تواند شما را از بسیاری از میکروارگانیسم های محیطی مصون نگه دارد. محصولات شرکت آنجکس را می توانید در تمام طول زندگی خود به کار ببرید. آنها عوارض جانبی ندارند و استفاده از آنها کاملا امن است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد محصولات آنجکس، قیمت، روش مصرف و سایر اطلاعات ضروری به این لینک مراجعه کنید.
