قرمزی چشم و اطراف آن: دلایل، روش های درمان و ارتباط با دمودکس

مطالعات وسیع، ارتباط چشمگیری را بین دمودکس و سه عارضه فوق نشان داده اند. به معنای دیگر، اگر جمعیت این مایت ها بیش از حد باشد، می توان دمودکس ها را یکی از عوامل ایجاد و یا تشدید قرمزی ایجاد شده در این عارضه ها دانست.

اگرچه دمودکس ها میکروسکوپی هستند، اما به اندازه ای درشت هستند که بتوانند مجرای فولیکول ها، غدد سباسه و غدد میبومین را مسدود کنند. این انسداد فیزیکی با جلوگیری از خروج ترشحات، سبب تورم در این سه قسمت شده و به برجستگی های قابل مشاهده در گل مژه و شالازیون می انجامد. از طرف دیگر باکتری های گیر افتاده در فضای مرطوب و پر از منابع غذایی، شروع به رشد کرده و برجستگی ایجاد شده در شالازیون را عفونی می کنند. آنها همچنین در شکل گیری تورم ناشی از بلفاریت و گل مژه نقش موثری دارند. 

علاوه بر همه اینها، خود دمودکس مایت ها محتوی مواد سمی از جمله باکتری های بیماری زایی هستند که پس از مرگ آنها، در محیط پخش شده و اوضاع را بدتر می کند. پس تعداد بیشتر دمودکس، به معنای باکتری ها و مواد مضر بیشتر و در نتیجه علایم شدید تر است. 

در انتها، دمودکس مایت ها مواد التهاب زایی را ترشح می کنند که نه تنها به شکل موضعی سبب التهاب می شود، بلکه با تحریک سیستم ایمنی ، آن را وادار به پاسخ کرده و آبشاری از واکنش های التهابی را شروع می کند.

همانطور که مشاهده کردید دمودکس ها ممکن است مسئول بسیاری از عارضه های چشمی، و قرمزی و تورم ناشی از آنها باشند. 

پس اگر به طور مکرر دچار بلفاریت، شالازیون و گل مژه می شوید، وقت آن شده که نیم نگاهی به این موجودات موذی بیاندازید.