اگر از دمودکس ها و علائم آزاردهنده آنها خسته شده اید، این مقاله دقیقا همان چیزی است که به دنبال آن می گردید. تشخیص و تریتمنت دمودکس مایت کمی گیج کننده است، اما به هر حال غیر ممکن نیست. اگر به دنبال روش های تریتمنت دمودکس در صفحات اینترنت گشته باشید، حتما از تنوع، تفاوت و گاهی تناقض مطالب گیج شده اید. اوضاع برای کسانی که هنوز از تراکم دمودکس ها بر روی سطح پوست خود اطلاعی ندارند بدتر است زیرا آنها نمی دانند با چه چیزی روبرو هستند و چرا انواع مختلفی از علائم پوستی را تجربه می کنند. در این مقاله ما به کمک شما آمده ایم تا هر آنچه درباره تریتمنت دمودکس نیاز دارید به اطلاعتان برسانیم.
با مایت های روی پوست خود آشنا شوید
از میان حدود 100 دمودکس مایت شناخته شده، دو نوع از آنها ساکن پوست انسان هستند: دمودکس فولیکولاروم و دمودکس برویس. دمودکس فولیکولاروم کمتر از نیم میلیمتر طول دارد و در فولیکول های مو زندگی می کند. درحالیکه دمودکس برویس از آن کوتاه تر وچاق تر بوده و تمایل دارد در غدد میبومین و غدد سباسه ای زندگی کند. آنها به زیر پوست نقب می زنند و خود را در فولیکول ها و زیر آن جا می دهند. دمودکس مایت ها با پنجه های خود که “پاپوس” نامیده می شود خود را به سلول ها وصل کرده و محتویات آنها را می مکند. آنها همچنین از پوست مرده، ویتامین ها، مواد معدنی و هورمون ها تغذیه می کنند.
به نظر می رسد در شرایط طبیعی آنها جزئی از فلور طبیعی بدن محسوب شده و مضر نیستند. با این حال اگر بیش از حد تکثیر شوند مشکلات مختلفی را ایجاد می کنند.
چه وقت دمودکس ها بیش از حد تکثیر می شوند؟
دلایل متنوعی برای این تکثیر بیش از حد وجود دارد که سردسته همه آنها ضعف سیستم ایمنی است. دفاع طبیعی بدن همان چیزی است که دمودکس مایت ها و ملیون های میکروارگانیسم دیگر ساکن بدن را تحت کنترل دارد. سیستم ایمنی برای بدن شبیه نیروی امنیتی برای یک کشور عمل کرده و از ناامنی ناشی از رشد میکروارگانیسم ها و سایر مسائل جلوگیری می کند. وقتی این سیستم به دلایل سیستمیک و یا مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی تضعیف می شود، باکتری ها، قارچ ها و همچنین دمودکس مایت ها، فرصت را مغتنم شمرده و تا می توانند تولید مثل می کنند.
علاوه بر ضعف سیستم ایمنی عواملی مانند عفونت، عارضه های مختلف پوستی، و عوامل ژنتیکی نیز در رشد بیش از حد آنها نقش دارد.
تکثیر بیش از حد دمودکس مایت ها چه علائمی دارد؟
علائم آلودگی به دمودکس مایت عمومی است و با بسیاری از مشکلات درماتولوژیک شایع همپوشانی دارد. این شباهت ها تشخیص آلودگی به دمودکس را دشوار می کند. با این حال خشن شدن ناگهانی پوست یکی از علائم معمول است. علاوه بر آن خارش پوست، التهاب، قرمزی، پوسته پوسته شدن، اگزما و افزایش حساسیت پوست نیز از علائم دیگر هستند. از طرف دیگر، گاهی دمودکس مایت ها خود را به شکل روزاسه، درماتیت سبوره ای، آکنه، و مشکلات چشمی مثل بلفاریت نشان می دهند و یا آنها را تشدید می کنند. در چنین شرایطی علائم تراکم بالا و آلودگی به دمودکس ها،شامل موارد زیر است:
علائم چشمی:
- تحریک پذیری حاشیه پلک
- علائم خشکی چشم
- شوره های استوانه ای در امتداد خط مژه
- سوزش
- خارش چشم
- تاری دید
- چشمان خیس
- پلک های روغنی
- تورم و قرمزی پلک ها
- حساسیت به نور
- تغییرات بینایی
علائم در روزاسه:
- پوست قرمز و چرب، به ویژه در قسمت مرکزی صورت
- رینوفیما (بافت همبند اضافی بینی)
- سوزش، خارش و ادم صورت
- gnathophyma (بافت همبند اضافی روی چانه)
- گرگرفتگی
درماتیت سبورئیک:
- شوره سر
- لکه های ملتهب روی پوست
- فلس یا پوسته سفید یا زرد
- پوست ملتهب قرمز
- خارش
تشخیص آلودگی بیش از حد به دمودکس مایت هاتشخیص آلودگی بیش از حد به دمودکس مایت ها
از آنجا که نمی توان دمودکس ها را با چشم غیر مسلح مشاهده کرد، برای تشخیص قطعی باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک متخصص آشنا با دمودکس ها، ممکن است از بیوپسی سطح پوست استاندارد (SSSB) یا معاینه مستقیم میکروسکوپی (DME) برای بررسی وجود آنها استفاده کند.
به طور خلاصه، پزشک شما پس از آماده سازی پوست، یک لایه چسبی روی پوست شما چسبانده و سپس آن را به آرامی جدا می کند. لایه شاخی پوست -که مرده است- همراه چسب جدا می شود. سپس متخصص، آن را زیر میکروسکوپ نگاه می کند. اگر تعداد دمودکس های گیر افتاده در آن بیشتر از پنج عدد در سانتی متر مربع باشند، آلودگی شما بیش از حد بوده و باید تحت تریتمنت قرار بگیرید تا عارضه های پوستی شما تخفیف یابد.
اگرچه روش میکروسکوپی مفید است، اما میزان خطای بالایی نیز دارد. ممکن است دمودکس ها در لایه های زیرین پوست شما پناه گرفته باشند و در لایه چسبی روی سطح پوست دیده نشوند. در این صورت جواب تست، منفی کاذب خواهد بود.
راه دیگری که برای تشخیص دمودکس مایت ها وجود دارد، استفاده از تست آنلاین است. در تست آنلاین،سوالات مطرح شده جهت تشخیص دمودکس مایت ها بر اساس علائم و عوارض بوجود آمده، تنظیم شده است و دقت بسیار بالایی دارد. شما می توانند بدون مراجعه پزشک با استفاده از این لینک در این تست معتبر شرکت کرده و تخمین مناسبی از جمعیت دمودکس مایت های خود به دست بیاورید. اگر نتیجه تست نشان داده تعداد دمودکس های شما زیاد است، احتمالا آنها مسئول تشدید و یا ایجاد عوارض پوستی هستند که با آنها دست و پنجه نرم می کنید.
روش های تریتمنت دمودکس مایت
برخی از تریتمنت های دمودکس خانگی هستند، در حالی که برخی دیگر به وسیله پزشک متخصص تجویز می شوند. اکثر تریتمنت های خانگی مواردی هستند که برای کنترل دمودکس ها و جلوگیری از رشد بیش از حد آنها مناسب هستند.
تریتمنت های تجویز شده به وسیله متخصص
بلفاریت ناشی از دمودکس:
پماد آنتی بیوتیک و استروئید: استروئیدها التهاب ناشی از دمودکس را تخفیف می دهند. آنتی بیوتیک ها نیز باکتری های مضر داخل بدن دمودکس، از جمله استافیلوکوکوس اورئوس را که با بلفاریت نیز در ارتباط هستند از بین می برند. این پماد دمودکس ها را در جای خود گیر انداخته و مانع از حرکت، جفتگیری و تخم گذاری مجدد آنها می شود. ولی با وجود، دمودکس ها را نمی کشند.
Hypochlorous Acid
(Hypochlorous acid (HOCl یک ماده ضد میکروب است که به طور طبیعی هنگام مواجه گلبول های سفید با عوامل بیماری زا آزاد می شود. این ماده از سال ها پیش برای ضدعفونی کردن و تریتمنت زخم سربازان در جنگ استفاده میشد. در سال های اخیر HOCl به شکل خالص تولید شده و در ترکیبات دارویی استفاده می شود. مطالعات نشان می دهند که HOCl می تواند نیمف دمودکس ها و همچنین باکتری های داخل بدن دمودکس مایت از جمله Staphylococcus aureus را از بین ببرد. علاوه بر این، HOCl، مواد مضر ترشح شده از بدن مایت ها و باکتری ها را خنثی کرده و التهاب را بهبود می بخشد. با توجه به اینکه این ماده کاملا طبیعی است، واکنش التهابی ایجاد نکرده و بدون ضرر است.
روغن درخت چای
روغن درخت چای را می توان به عنوان یک تریتمنت خانگی نیز در نظر گرفت که نه تنها برای بلفاریت ناشی از دمودکس بلکه برای سایر عارضه ای ناشی از این انگل نیز استفاده می شود.
روغن درخت چای از دیر باز برای کشتن دمودکس مایت استفاده می شود. اما مشکل اینجاست که این روغن ضروری، اگر به صورت خالص تجویز شود، محرک بوده و به همین دلیل داروخانه ها آن را به صورت محلول های 5 و 50 درصد به فروش می رسانند. با این حال از آنجا که دوره تریتمنت دمودکس مایت حداقل سه ماه است، مطمئنا مصرف روغن درخت چای در این مدت طولانی بدون عارضه نیست.
در مورد بلفاریت ناشی از دمودکس، معمولا پزشکان قبل از استفاده از این روغن درخت چای، از بی حسی کننده های موضعی استفاده می کنند تا تحریک آن را کاهش دهند.
روزاسه ناشی از دمودکس
کرم موضعی کروتامیتون:
کروتامیتون برای کاهش خارش ناشی از مایت ها، ترکیباتی آزاد می کند که ضد تحریک هستند. از طرف دیگر کروتامیتون اثر خنک کنندگی دارد که سبب می شود خارش تسکین یابد. علاوه بر این، این ترکیب گال را با مکانیسم ناشناخته از بین می برد. با این حال، به نظر نمی رسد که قادر باشد تا دمودکس مایت را هدف قرار دهد.
مترونیدازول موضعی و خوراکی:
اگرچه برخی مطالعات نشان می دهد که دمودکس ها نسبت به غلظت بالای مترونیدازول مقاوم هستند، اما این ترکیب هنوز یک تریتمنت استاندارد برای عفونت های ناشی از دمودکس، از جمله روزاسه است. مترونیدازول معمولاً با آزلائیک اسید و داکسی سایکلین خوراکی برای کنترل علائم قرمزی ترکیب می شود. این ترکیب به داخل بدن دمودکس مایت ها نفوذ کرده و تولید پروتئین را مهار می کند و در نهایت ارگانیسم را از بین می برد.
روغن سنجد تلخ (Hippophae rhamnoides) و محصولات حاوی آن:
روغن سنجد تلخ به طور مستقیم دمودکس مایت ها را از بین برده و التهاب زیر جلدی را در روزاسه کاهش می دهد. التهاب یکی از مکانیسم هایی است که منجر به علائم روزاسه می شود. بنابراین، با کاهش التهاب، علائم این عارضه کاهش می یابد.
برخی از ترکیبات فعال مانند Astragalus propinquus، عدسک آبی پرریشه و برخی مخمرهای مفید دارای اثر هم افزایی برای افزایش فعالیت روغن سنجد تلخ هستند.
کرم پرمترین:
پرمترین مایت ها را فلج کرده و در نهایت آنها را از بین می برد. این کار با تغییر چگالی الکترولیت ها در دو طرف غشای سلول مایت انجام می شود.
بنزیل بنزوات:
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
بنزیل بنزوات:
این ترکیب با مکانیسم ناشناخته روی سیستم عصبی انگل اثر گذاشته و آن را از بین میبرد.
تریتمنت های علایم غیر اختصاصی دمودکس:
همانطور که گفتیم بسیاری از علایم دمودکس غیر اختصاصی هستند: خارش، سوزش، قرمزی، تورم، خشن شدن پوست و … .
اگر ارتباط هر کدام از این علایم با دمودکس ها مشخص گردد، پزشکان از تریتمنت های رایج دمودکس مثل مترونیدازول خوراکی و موضعی، پرمترین، کروتامیتون و … استفاده می کنند.
به هر حال ترکیبات شیمیایی تجویز شده برای رهایی از دمودکس بدون عارضه نیستند. هر یک از آنها عوارضی دارند که می توانید در این لینک با آنها آشنا شوید.
تریتمنت های خانگی دمودکس مایت
در کنار روغن درخت چای که یک تریتمنت قدیمی برای دمودکس مایت است، برخی از اقدامات خانگی می تواند از رشد بیش از حد دمودکس ها جلوگیری کرده و به کنترل آنها کمک کند. با این حال در اکثر موارد این اقدامات برای ریشه کن کردن دمودکس ها کافی نبوده و تنها کمک می کنند تا از عود مجدد عوارض آنها جلوگیری کنید.
اجتناب از مصرف محصولات حاوی روغن بر روی پوست:
اجتناب از لوازم آرایشی، بهداشتی، شامپو ها و کرم های حاوی روغن یکی از مهمترین اقداماتی است که می توانید در این زمینه انجام دهید. غذای اصلی دمودکس ها روغن است. آنها بر روی سطوح چرب رشد می کنند و جمعیت خود را زیاد می کنند.
تنها استثنا در این میان روغن نارگیل است. دمودکس مایت ها از روغن نارگیل تغذیه نمی کند و حتی این روغن می تواند به آنها آسیب می رساند. بنابراین اگر نیاز به کمی چربی روی پوستتان داشتید کافیست مقدار کمی روغن نارگیل اکسترا ویرجین که به شکل سرد استخراج شده است روی پوست خود بمالید.
لازم است اشاره کنیم که اکثر لوازم آرایشی و بهداشتی حاوی روغن هستند. روغن زیتون، جوجوبا و سایر روغن های مفید، همگی مورد تغذیه دمودکس ها قرار گرفته و رهایی از عارضه های آن را سخت تر می کنند. پس لازم است از آنها اجتناب کنید.
ارتقای سیستم ایمنی:
همانطور که ذکر شد، سیستم ایمنی مهمترین سیستمی است که دمودکس مایت ها را تحت کنترل می گیرد. بنابراین سعی کنید سیستم ایمنی خود را تقویت کنید. غذاها یکی از مهمترین فاکتورهایی هستند که به تقویت ایمنی کمک می کنند.
ویتامین C، ویتامین D، روی، سلنیوم، آهن و پروتئین از جمله مواد مغذی هستند که نقش موثری در بهبود عملکرد این سیستم دارند. بنابراین رژیم غذایی خود را از این میکرونوترینت ها غنی کنید تا بدن شما نیروی لازم برای کنترل دمودکس مایت ها را به دست بیاورد.
غذاهای غنی از ویتامین C:
مرکبات همیشه در صدر این لیست قرار دارند. آنها سرشار از ویتامین C هستند، ویتامینی که مهاجرت نوتروفیل ها را به محل عفونت افزایش می دهد. ویتامین C باعث ایجاد فرآیندهای پیچیده ای می شود که منجر به حذف عوامل بیماری زا می شود.
علاوه بر مرکبات، فلفل تازه، کیوی، توت فرنگی، اسفناج و جعفری تازه نیز منابع خوبی برای ویتامین C هستند.
غذاهای غنی از ویتامین D:
صادقانه باید گفت، ویتامین D در غذاها کمیاب است. روغن ماهی، ماهی سالمون، و قارچ خشک شده در آفتاب حاوی ویتامین D هستند. در سال های اخیر مواد غذایی مختلف با این ویتامین غنی می شوند. برای دریافت مقدار کافی از این ریز مغذی لازم است به مقدار کافی در معرض آفتاب قرار بگیرید.
ویتامین D اثرات مبارزه با بیماری مونوسیت ها و ماکروفاژها را افزایش می دهد تا ایمنی را بهبود بخشد.
غذاهای غنی از زینک:
مغز ها منبع خوبی برای روی هستند. علاوه بر آن، غذاهای دریایی، گوشت ها و حبوبات نیز نقش موثری در تامین این ماده دارند.
روی جنبه های مختلفی از ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد، از حفظ تمامیت سد سلولی گرفته تا بیان ژن های فاکتور های ایمنی. علاوه بر این در بلوغ سلول های دخیل در واکنش های ایمنی هم موثر است.
غذاهای غنی از سلنیوم، آهن و پروتئین:
این سه ماده مغذی در گوشت گاو، بوقلمون، مرغ، ماهی، و تخم مرغ فراوان است.
علاوه بر مواد غذایی فاکتور های زیر نیز بر ارتقای سیستم ایمنی موثر هستند:
- خواب و استراحت کافی
- اجتناب از استرس
- شادی و خندیدن
- خوش بینی
- اجتناب از الکل و سیگار
- فعالیت بدنی کافی
استفاده متعادل از پاک کننده های پوست:
پاک کننده های پوست، چربی ها، آلودگی ها و سایر موادی که می توانند دمودکس مایت ها را تغذیه کنند پاک می کنند. با این وجود استفاده از آنها نباید بیش از حد نیاز باشد. هرگاه پوست شما کثیف و چرب بود و یا بوی ناخوشایندی داشت از پاک کننده استفاده کنید. استفاده بیش از حد و روزمره از پاک کننده ها، با از بین بردن چربی طبیعی پوست، به سد پوستی صدمه زده و زمینه را برای رشد پاتوژن ها از جمله دمودکس ها فراهم می کند.
اجتناب از غذاهای چرب و سرخ کرده:
این نوع غذاها علاوه بر اینکه از نظر زیر مغذی ها فقیر بوده و سیستم ایمنی را تضعیف می کنند، ممکن است پوست شما را چرب تر کرده و منابع کافی برای تغذیه دمودکس ها را فراهم کنند.
رعایت بهداشت شخصی:
اگرچه دمودکس ها خارج از بدن انسان دوام نمی آورند، با این حال میتوانند چندین ساعت در محیط بیرون زنده بمانند. اگر در این مدت از طریق تماس مستقیم به پوست به فرد دیگر و یا ناقل اولیه منتقل شوند، قادر خواهند بود تا عارضه های پوستی را ایجاد کرده و یا بهبود را به تاخیر بیندازند. به همین دلیل نباید از وسایل شخصی دیگران که با پوست و موی آنها در تماس است، استفاده کنید. همین طور نباید لوازم شخصی خود را با دیگران به اشتراک بگذارید. شانه، حوله، روبالشی، ملحفه و به طور کلی لوازمی که با پوست و مو در تماس هستند از این موارد هستند.
چطور مایت ها را از بین ببریم؟
برای از بین بردن دمودکس ها بر روی وسایل شخصی، می توانید مقدار کمی PDT را روی آنها اسپری کنید. PDT به سرعت مایت ها را هدف قرار داده و آنها را از بین می برد.
همچنین اگر مجبور به استفاده از وسایل موجود در آرایشگاه ها و سالن های زیبایی هستید، می توانید پیش از تماس آنها با پوست و موی خود، مقدار کمی PDT را روی آنها اسپری کنید تا از انتقال مایت ها به پوست خود جلوگیری کنید.
شما می توانید برای از بین بردن مایت ها از نور آفتاب نیز بهره ببرید. روزانه چند ساعت روبالشی، ملحفه و سایر لوازم شخصی خود را در آفتاب بگذارید تا مایت های آن کشته شوند. اگر چنین امکانی ندارید، قبل از استفاده مجدد آنها را به خوبی با آب و مواد شوینده شستشو دهید و یا چند روز از آنها استفاده نکنید تا دمودکس های آنها از بین بروند.
محصولات آنجکس
PDT تنها یکی از محصولات ضد دمودکس آنجکس است که به کنترل تمام عوارض ناشی از تکثیر دمودکس مایت ها کمک می کند. محصولات استرالیایی آنجکس را می توان یک فاکتور موثر در کنترل خانگی دمودکس در نظر گرفت، چون نیازی به تجویز پزشک ندارد. با این حال بسیاری از متخصصان پوست و چشم پزشکان در سراسر دنیا محصولات آنجکس را تجویز می کنند. فرقی نمی کند از بلفاریت ناشی از دمودکس رنج می برید، یا روزاسه و یا مجموعه ای از علایم پوستی را تجربه می کنید، محصولات آنجکس با حذف دمودکس مایت به شما کمک می کنند تا از عوارض دمودکس رهایی یابید.
این محصولات استرالیایی بر پایه مواد گیاهی و طبیعی ساخته شده و از ترکیبات فعالی مثل Polysorbate 20، گلیسیرین، Geraniol، روغن نارگیل، روغن برگ درخت چای تشکیل شده است.
هر کدام از موارد فوق نقشی منحصر به فرد در کنترل دمودکس مایت ها دارند که در برخی از مقالات ما به مکانیزم عملکرد آنها اشاره شده است. برای مثال می توانید مقاله زیر را مطالعه کنید:
فواید گلیسیرین برای پوست، آیا گلیسیرین موثر و بی خطر است؟
در عین حال این مواد به صورت سینرژیک اثرات یکدیگر را تقویت کرده و محصولاتی یکپارچه و منحصر به فرد را می سازند که به شما اجازه می دهد بدون هیچ عارضه جانبی از شر دمودکس های خود راحت شوید.
همچنین با استفاده از غلظت مناسب روغن درخت چای و برهمکنش آن با سایر ترکیبات، استفاده طولانی مدت از محصولات آنجکس معمولا با عارضه ای همراه نیست.
پروتکل آنجکس
آنجکس به شما کمک می کند تا دمودکس های محیطی را از بین برده و از انتقال آن ها به افرادی که مبتلا نیستند جلوگیری کنید. کافی است مقدار کمی از محلول PDT را روی سطوح آلوده اسپری کنید تا دمودکس ها از بین بروند.
محصولات آنجکس سمی نیستند و لکه های چرب به جای نمی گذارد. به همین دلیل می توانید با خیال راحت از آنها استفاده کنید.
علاوه بر محصولات، آنجکس با پروتکل منحصر به فرد خود همراه شماست. این پروتکل به شما کمک می کند تا با تبدیل عادات بد به خوب، فرصت رشد و تکثیر را از دمودکس بگیرید. ما در آنجکس به شما کمک می کنیم تا به طور همه جانبه دمودکس ها را هدف قرار دهید و از شر عوارض آنها راحت شوید.
